Συγκλονίζει το μήνυμα ενός νεαρού dj από το Περιστέρι που ονομάζεται Νίκος Φωτόπουλος και δίνει μάχη με τον καρκίνο…
Ο νεαρός έκανε μια συγκινητική ανάρτηση στο προσωπικό του προφίλ στο Facebook όπου αποκάλυψε πως παρότι αντιμετωπίζει μία σπάνια μορφή καρκίνου, ωστόσο δεν χάνει τις δυνάμεις του και όπως λέει σύμφωνα με τη θεωρία που έχει αναπτύξει, «είναι καλύτερα να πεθαίνεις πολεμώντας παρά παραδίδοντας τα όπλα» και συνεχίζει προτρέποντας όσους αντιμετωπίζουν την ίδια αρρώστια να έχουν ελπίδα και να χαμογελούν.
Τις τελευταίες ημέρες ο νεαρός νοσηλεύεται στο νοσοκομείο Άγιος Σάββας από όπου ανεβάζει φωτογραφίες στα social media.
Το μήνυμά του:
«Θέλω να μοιραστώ μαζί σας μια εμπειρία μου που βιώνω αυτήν την στιγμή και είναι δύσκολη για μένα αλλά όχι ακατόρθωτο…
και το κάνω αυτό Γιατί ξέρω ότι και άλλοι φίλοι εδώ μέσα ίσως βιώνουν κάτι παρόμοιο αλλά φοβούνται ή ντρέπονται να μιλήσουν..
Πριν από λίγες ημέρες με διέγνωσαν με μια σπάνια μορφή καρκινου (2% σε όλο τον κόσμο συμβαίνει)
Η αλήθεια είναι πως δεν περίμενα να μου συμβεί κάτι τέτοιο αλλά συνέχεια παρακαλώ το Θεό να μου δίνει δύναμη και να μην συμβεί σε κανέναν άλλον άνθρωπο σε τούτη τη γη..
Τα πράγματα είναι δύσκολα για δύο λόγους..
πρώτον Γιατί πρέπει να έχεις δύναμη μέσα σου για να μην βλέπεις ανθρώπους που σε αγαπάνε ότι το βάζουν κάτω επειδή σε βλέπουν σε αυτά τα χάλια.
και δεύτερον Γιατί έχεις έναν δύσκολο αντίπαλο να αντιμετωπίσεις…
Εγώ θα σας πω αυτό που κάνω εγώ και είμαι πιο καλά από πότε…
με πίστη στο Θεό με θάρρος και δύναμη πολεμάω με χαμόγελο έναν αντίπαλο που δεν τον θεωρώ δύσκολο Γιατί πιο δύσκολος είναι ο εαυτός σου παρά όλα τα άλλα…
Έχω αναπτύξει μια θεωρία και δεν την αλλάζω με τίποτα…
Είναι καλύτερα να πεθαίνεις πολεμώντας παρά παραδίδοντας τα όπλα…
Είμαι καλά γελάω κάνω την θεραπεία μου και δεν μασάω τίποτα…
με την δύναμη του Θεού θα βγω νικητής και θα πανηγυρίζω κιόλας…
Όσοι από εσάς μπορεί να εχετε κάτι παρόμοιο με μένα…
να θυμάστε
Η δύναμη που διαθέτει ο κάθε άνθρωπος μέσα του που δεν μπορεί κανένας και τίποτα να τον κερδίσει
έχετε ελπίδα και χαμόγελο…»
☺☺☺☺☺
