Έκλεισαν 63 χρόνια από την διαγραφή του χρέους. Ποιου χρέους, όμως; Μα φυσικά, του γερμανικού που ανερχόταν στα 30 δισεκατομμύρια μάρκα και αντιστοιχούσε, το 1953, στο 23% του ΑΕΠ.
Σε σύγκριση με το δικό μας που είναι στο 160%…
Περικοπές, λιτότητα κλπ δεν υπήρχαν στα σχέδια της Γερμανίας και μετά από σκληρές διαπραγματεύσεις οι πιστώτριες χώρες συμφώνησαν να περικοπεί το 50% του χρέους και το υπόλοιπο να μπει σε μια μακροπρόθεσμη αναδιάρθρωση.
Ανάμεσα στους δανειστές (Ηνωμένες Πολιτείες, Καναδάς, Γαλλία, Μεγάλη Βρετανία, Ιράν, Ιταλία, Ισπανία, Ελβετία, Γιουγκοσλαβία, Νότιος Αφρική) ήταν και η Ελλάδα, η οποία συμφώνησε να γίνει η διαγραφή του χρέους, όπως και έγινε με συμφωνία που υπογράφτηκε στο Λονδίνο το 1953.
Η συγκεκριμένη συμφωνία έκανε τη Γερμανία δύναμη στις εξαγωγές αφού για να εξυπηρετηθεί το χρέος έπρεπε να κερδίζει χρήματα από αυτόν τον τομέα, άρα οι πιστώτριες χώρες έπρεπε να αγοράζουν γερμανικά προϊόντα.
Έτος 2016 και σύμφωνα με τον Γιούργκεν Κάιζερ, ειδικό σε θέματα χρέους, μια τέτοια συμφωνία θα ευνοούσε και την Ελλάδα: «Μια παρόμοια ρύθμιση θα μπορούσε να βοηθήσει και την Ελλάδα, η οποία λίγο πριν το ξέσπασμα της κρίσης δαπανούσε δισεκατομμύρια για γερμανικά τανκς.
Αν εφαρμόσουμε κάτι αντίστοιχο στην Ελλάδα τότε οι Γερμανοί θα πάρουν πίσω τα χρήματά τους μόνο αν επιτρέψουν ένα πλεόνασμα στο ελληνικό εμπορικό ισοζύγιο. Και οι Έλληνες θα εξάγουν προϊόντα και θα φιλοξενούν στα ξενοδοχεία τους Γερμανούς τουρίστες μέχρι που να ξεπληρώσουν αυτά τα καταραμένα τεθωρακισμένα».
Οι Γερμανοί ξεχνούν τι κάναμε τότε…
Άλλα όπως φαίνεται, ξεχνούν και οι Έλληνες πολιτικοί μας…
(Στη φωτογραφία είναι η στιγμή της υπογραφής της συμφωνίας στο Λονδίνο, στις 27 Φεβρουαρίου 1953)
