Η κακή ψυχική κατάσταση και η κούραση ¨πολλαπλασιάζουν¨ την λάθος εκτίμηση των δεδομένων μιας ασφαλής οδήγησης (όπως, φρενάρισμα σε λάθος σημείο και σε λάθος χρόνο).
Αυτά τα δύο σε συνδυασμό με την απόσπαση της προσοχής μας κατά την οδήγηση, ευθύνονται ΓΕΝΙΚΑ για σχεδόν το 90% των σοβαρών τροχαίων ατυχημάτων, που συχνά αποβαίνουν και θανατηφόρα. Για την νεολαία όμως , την «θανατηφόρα συνταγή » συμπληρώνει η «μαγκιά» ή έλλειψη εγκράτειας στα ποτά, τα ξενύχτια και μετά στο τιμόνι …. το ξέρουμε αυτό, τότε; γιατί συνεχίζουμε να πηγαίνουμε στις κηδείες νεαρών παιδιών που σκοτώθηκαν σε τροχαίο;
Μάγκας είναι αυτός , που δεν θα εμπλακεί σε τροχαίο , αυτός που δεν θα γελοιοποιηθεί από το ποτό, αυτός που μπορεί να βάλλει κανόνες στην ζωή του. Ναι , πρέπει να έχουμε τύψεις , για τον φίλο μας , που τον αφήσαμε να οδηγήσει τα ξημερώματα και σκοτώθηκε και τώρα …πρέπει να πάμε στην κηδεία του . Κανόνες συνεπώς :
Η Στεναχώρια και ο θυμός σχεδόν δεκαπλασιάζουν τον κίνδυνο, η κόπωση τον τριπλασιάζει και η αφηρημάδα λόγω απόσπασης της προσοχής τον διπλασιάζει. Η ταραγμένη συναισθηματική κατάσταση του οδηγού γενικά , αν είναι π.χ. θυμωμένος, λυπημένος, κλαίει, βρίσκεται σε υπερδιέγερση, προσπαθεί παράλληλα ( ενώ οδηγάει ) να βρει την λύση σε ένα σημαντικό πρόβλημα που τον απασχολεί , σκέφτεται μια άσχημη εξέλιξη στην ζωή του , κ.α. αυξάνει τις περισσότερες φορές κατά μέσο όρο 9,8 φορές τον κίνδυνο τροχαίου.
Η οδήγηση με υπερβολική ταχύτητα , πάνω δλδ από το εκάστοτε όριο όπως φαίνεται στην σχετική πινακίδα , αυξάνει κατά μ.ο 13 φορές τον κίνδυνο. Η επήρεια αλκοόλ ή ναρκωτικών ουσιών αυξάνουν πάνω από 35 φορές τον κίνδυνο τροχαίου ατυχήματος , ενώ συνδυασμένα με νυκτερινή οδήγηση ο κίνδυνος ανέρχεται σχεδόν στην βεβαιότητα , ενός τροχαίου .
Οι παρακάτω συνήθεις – αιτίες απόσπασης της προσοχής του που μπορεί να αποβούν μοιραίες , 10..απλασιάζουν κατά μ.ο τον κίνδυνο .
*Η χρήση κινητού τηλεφώνου από τον οδηγό (είτε για να μιλήσει, είτε για να στείλει ή να διαβάσει κάποιο μήνυμα), αυξάνει κατά 12 φορές τον κίνδυνο ατυχήματος , όσο κι αν νομίζουμε ότι θα το κάνουμε εκ του ασφαλούς .
* Το σκύψιμο του οδηγού για να πιάσει κάποιο αντικείμενο δίπλα του (π.χ. το κινητό του ή τα γυαλιά ηλίου, η χρησιμοποίηση του ραδιοφώνου, του αιρ-κοντίσιον ή της οθόνης αφής του αυτοκινήτου, τον εξαπλασιάζει
* Λάθη όπως το να «κολλάει» κανείς πίσω από άλλο αυτοκίνητο, να μασουλάει κάτι, να μιλάει με το παιδί του ή άλλον συνεπιβάτη στο πίσω κάθισμα, να ‘χορεύει’ στο ρυθμό της μουσικής που ακούει ή (για τις γυναίκες οδηγούς) να βάζει μέικ-απ, να προσπαθεί να ¨δει¨ μέσα στο μπροστινό ή στο διερχόμενο όχημα , να διαβάσει την παρακείμενη Ταμπέλα , να δει τον ουρανό κ.α στην πράξη αυξάνουν κατά 40% τον κίνδυνο τροχαίου.
Όλα τα ανωτέρω διπλασιάζονται όταν υπάρχει έλλειψη εξοικείωσης με το αυτοκίνητο που οδηγεί ο οδηγός, ενώ αυξάνονται κατά 50% όταν έχει άγνοια των συνθηκών του δρόμου ΔΥΣΤΥΧΩΣ , σε πάνω από τις μισές διαδρομές με το αυτοκίνητό του, ένας οδηγός ( συνήθως νεότερης γενιάς οδηγών, ιδίως οι νεότεροι σε ηλικία ) ασχολείται παράλληλα με κάτι άλλο, εκτός από το να οδηγεί, οπότε υπερδιπλασιάζεται ο κίνδυνος ατυχήματος ακόμα και στον καλύτερο οδηγό.
Το φαινόμενο , ¨να μην κοιτάζουν πια τον δρόμο¨ , μας φέρνει σε μια κατάσταση ¨αυταπάτης ¨ ως προς την πραγματικότητα της οδήγησης εκείνες τις στιγμές ,σε μια κατάσταση Νιρβάνας , κάτι σαν ¨να μην οδηγάμε εμείς¨ , ακόμα και σαν να ονειρευόμαστε , δεδομένα , που με μαθηματική ακρίβεια οδηγούν τις περισσότερες φορές στον θανατηφόρο τροχαίο ατύχημα ή στον σοβαρό μας τραυματισμό. Όσο δεν καταπολεμούμε αυτά ( αυτοπειθαρχώντας, ή συνειδητοποιώντας ότι η οδήγηση απαιτεί συγκέντρωση και μετά το πέρας αυτής , τα υπόλοιπα ) τόσο η συμπεριφορά μας αυτή περνώντας στην επόμενη και στην μεθεπόμενη γενιά οδηγών ( τα παιδιά μας , τα εγγόνια μας ) , θα έχει σαν αποτέλεσμα να θρηνήσουν περισσότερα θύματα από τροχαία ατυχήματα .
Ας νικήσουμε λοιπόν σε αυτήν την πάλη με τον ¨κακό μας ¨ εαυτό .
Πριν ¨γυρίσουμε¨ το κλειδί του αυτοκινήτου ή της μηχανής , ΑΠΑΡΑΙΤΗΤΑ όπως πρέπει να βάλουμε το κράνος μας και την ζώνη μας ,ας ¨διαγνώσουμε ¨ στον εαυτό μας , βάσει των ανωτέρων δεδομένων , και ας αναρωτηθούμε δυνατά και ειλικρινά .ΜΠΟΡΟΥΜΕ ΝΑ ΟΔΗΓΉΣΟΥΜΕ ;; εάν μπορούμε να οδηγήσουμε, τι πρέπει να ΠΡΟΣΕΞΟΥΜΕ , για να προστατέψουμε τον εαυτό μας … από τον εαυτό μας.
