Είχε γεννηθεί στην Αθήνα, αλλά οι γονεις του, ηταν απο ατελειωτες γενιες Κρητικοi…
Για τον λογο αυτο τον ειχαν μεταφερει νεογεννητο στην Κρητη, τυλιγμενο σε μια πανα, ωστε να γραφτει στα δημοτολογια του Αγιου Νικολαου της Κρητης στις 15 Δεκεμβριου του 1926.
Ήταν γιος του δικηγορου και πολιτικου Ιωσηφ Κουνδουρου. Σπουδασε ζωγραφικη και γλυπτικη στην Ανωτατη Σχολη Καλων Τεχνων της Αθηνας απο την οποια και αποφοιτησε το 1948.
Έφυγε απο την ζωη σε ηλικια 90 ετων ο μεγαλος Έλληνας σκηνοθετης, Νικος Κουνδουρος…
Κατα το Β΄ Παγκοσμιο Πολεμο ειχε ενταχθει στις ταξεις του ΕΑΜ-ΕΛΑΣ, και μετα τον πολεμο εξοριστηκε στη Μακρονησο, λογω των αριστερων φρονηματων του.
Στα 28 του χρονια αποφασισε να ασχοληθει με τον κινηματογραφο.
Ξεκινησε τη σταδιοδρομια του ως σκηνοθετης με τη Μαγικη Πολη (1954), οπου συνδυασε τις επιρροες του απο το νεορεαλισμο με την εικαστικη του ματια.
Με το συνθετο και πρωτοποριακο εργο Ο Δρακος (1956), ο Νικος Κουνδουρος καθιερωνεται.
Ακολουθησαν «Οι παρανομοι» (1958), «Το ποταμι» (1959), «Μικρες Αφροδιτες» (1963), «Το προσωπο της Μεδουσας» (1967), «Τα τραγουδια της φωτιας» (1974), «1922» (1978) κ.α.
