Πολλές φορές σε στιγμές θυμού το έχουμε πει: «Άμα σε… αφοδεύσω»! Ποτέ όμως δεν φανταζόμασταν πως υπάρχει σωστός και λάθος τρόπος της πράξης αυτής, όχι σε ότι αφορά την απειλή προς τρίτο πρόσωπο, αλλά την ίδια την πράξη της αφόδευσης. Η δρ. Τζούλια Έντερς αναφέρει πως «όταν στεκόμαστε όρθιοι ή όταν καθόμαστε, το έντερο ‘τσακίζει’ και εμποδίζει την αφόδευση. Αλλά όταν κάνουμε βαθύ κάθισμα (όπως στη γυμναστική ή κατά την επίσκεψη στις λεγόμενες τούρκικες τουαλέτες), το έντερο έρχεται σε ευθεία θέση προσφέροντας την ευχαρίστηση της ανεμπόδιστης αφόδευσης».
Και το θέμα δεν είναι απλά ζήτημα φυσικής τάξης, αλλά και υγείας. «1,2 δισεκατομμύρια άνθρωπο στον κόσμο που χρησιμοποιούν το βαθύ κάθισμα δεν έχουν σχεδόν κανένα περιστατικό εκκολπωμάτωσης (σακοειδείς προσεκβολές στο εσωτερικό του εντέρου) και λιγότερα προβλήματα αιμορροΐδων. Εμείς στη Δύση, από την άλλη, πιέζουν τον ιστό του εντέρου» σημειώνει η Έντερς.
Η παρατήρηση αυτή δεν είναι νέα, αλλά έχει παρατηρηθεί και στο παρελθόν. Το 2003, ισραηλινή έρευνα κατέληξε στο συμπέρασμα πως η αφόδευση σε βαθύ κάθισμα και όχι σε λεκάνη, είναι «πιο ευχάριστη». Η έρευνα του δρ. Ντοβ Σικίροφ εξέτασε τρεις θέσεις: καθισμένος σε λεκάνη ύψους 42 εκατοστών, σε λεκάνη 31 εκατοστών και απλά εκτελώντας βαθύ κάθισμα. Το τεστ κατέληξε στο συμπέρασμα πως η τελευταία μέθοδος απαίτησε μόλις 50 δεύτερα για την ολοκλήρωση της διαδικασίας, ενώ στην τουαλέτα χρειάστηκαν 130 δευτερόλεπτα.
Κι αν το σπίτι είναι ήδη εξοπλισμένο με λεκάνη, τι μπορεί να κάνει κανείς; «Πάτησε με τα πόδια πάνω στη λεκάνη και κάνε την ανάγκη σου έτσι» προτείνει η δρ. Έντερς που συστήνει εναλλακτικά να χρησιμοποιείται ένα σκαμνάκι μπροστά από τη λεκάνη ώστε τα πόδια να έρχονται πιο ψηλά.
