Υπάρχουν βάσιμες υποψίες και ενδείξεις για θερμά αλλεπάλληλα επεισόδια παγκοσμίως. Την τελευταία 15ετία υπολογίζεται ότι έχουν σημειωθεί σε όλον τον κόσμο περίπου 210 σοβαρά περιστατικά επίθεσης από εκτελεστές που πυροβολούν αδιακρίτως σε πλήθος ανυποψίαστων πολιτών. Η επίθεση προ τριών ημερών σε κέντρο ατόμων με ειδικές ανάγκες στο Σαν Μπερναντίνο, όπου ένα ζευγάρι Αμερικανών αραβικής καταγωγής άνοιξε πυρ σκοτώνοντας 14 ανθρώπους, αποτελεί πλέον τμήμα μιας «μακάβριας ρουτίνας» με τα περιστατικά αυτά να αυξάνονται δραματικά σε όλον τον κόσμο. Με κρούσματα από το σχολείο Dunblane της Σκωτίας το 1996 με 18 νεκρούς, την αιματοχυσία στο Μπεσλάν με 385 νεκρούς, ως το νησί Ουτόγια στη Νορβηγία το 2011 με την εν ψυχρώ δολοφονία 69 ανθρώπων. Και από τη σφαγή σε σχολεία του Πακιστάν και την Κένυας (με συνολικά 300 νεκρούς) τα τελευταία χρόνια ως τη Βομβάη (173 νεκροί), τη σφαγή 13 ατόμων στην πόλη Βέλικα Ιβαντσα της Σερβίας από βετεράνο του πολέμου της πρώην Γιουγκοσλαβίας και τις άλλες περιπτώσεις στη Γαλλία, στο Βέλγιο, στο Ισραήλ και αλλού. Οι ΗΠΑ ωστόσο έχουν το μεγαλύτερο ποσοστό παρόμοιων ενεργειών. Με χαρακτηριστική αδυναμία των αρχών ασφαλείας να επέμβουν και στις περισσότερες περιπτώσεις οι δολοφόνοι να ορίζουν πότε θα αρχίζει και πότε θα τελειώνει το μακελειό.
Μάλιστα, ήδη στην Ελλάδα μεγάλα ιδιωτικά σχολεία αρχίζουν να μελετούν τρόπους αντίδρασης σε μια επίθεση «ενεργών εκτελεστών». Σημειώνεται ότι στη χώρα μας έχουν σημειωθεί δύο σχετικά κρούσματα, το πρώτο στη σχολή ΟΑΕΔ στου Ρέντη τον Απρίλιο του 2009, όπου έχασε τη ζωή του ο δράστης, ενώ ως τέτοιου είδους ενέργεια μπορεί να θεωρηθεί επίθεση 68χρονου ενόπλου τον Αύγουστο του 2010 στις Ράχες Φθιώτιδας.
voicenews.gr
