ΘΡΗΝΟΣ για το Στέφανο Χίο!!!Η ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ συγκλονιστική ανάρτησή του!!!
ΘΡΗΝΟΣ για το Στέφανο Χίο!!!Η ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ συγκλονιστική ανάρτησή του!!!
ΘΡΗΝΟΣ για το Στέφανο Χίο!!!Η ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ συγκλονιστική ανάρτησή του!!!
Απόψε έφυγε ο πιο πιστός μου αναγνώστης. Καλό ταξίδι, πατέρα…
…Θυμάμαι-γιατί οι μνήμες καθορίζουν το φως της μοναξιάς και της θλίψης-έναν ξερακιανό, νευρώδη τύπο με μικρό μουστάκι, που κάθε φορά που του ζητούσα ένα παιχνίδι, έτρεχε να μου το αγοράσει, ακόμα κι αν δεν είχε πενηνταράκι στην τσέπη του….
Πάντα απορούσα που τα’ βρισκε τα χρήματα, ένας πολύ έντιμος άνθρωπος, που δούλευε στις αστικές συγκοινωνίες της Λακωνίας για να με μεγαλώσει και να με κάνει «άνθρωπο», όπως συνήθιζε να λέει με αυτό τον απότομο αλλά προστατευτικό τρόπο. Ποδήλατα, τρακτέρ, πλαστικά όπλα, κουρσάκια, όλα μου τα φερνε «ο γέρος μου». Ο Μάκης μου, η βιολογική μου ύλη.
Ο πατέρας, κράταγε πάντα το ταμείο στις συγκοινωνίες. Όταν έβλεπε ότι έλειπε ένα πενηνταράκι, σήκωνε τον κόσμο κι αν του χε πέσει πουθενά, το ‘βαζε από την τσέπη του, για να μην τον πούνε κλέφτη. Όταν μεγάλωσα και πέτυχα στις εξετάσεις της Νομικής Αθηνών, πριν φύγω από το σπίτι μου στη Σπάρτη, μου είπε: «Τρία πράγματα δε θέλω να γίνεις. Ναρκομανής, κλέφτης και κομμουνιστής». Ο πατέρας ήταν ο συντηρητικός πατριώτης, ο εθνικόφρων της επαρχίας που έλεγε ότι ο «Παπαδόπουλος, μας έδωσε ψωμί να φάμε και έφερε το νερό και το ηλεκτρικό στη Μάνη.» Μετά όταν ήρθε ο Καραμανλής, ανάβανε λαμπάδες και φύλαγαν τη φωτογραφία του. Γιατί ήξερε τις βρωμιές του Εθνάρχου, αλλά μπροστά στην Κύπρο που τότε μάτωνε , ο Καραμανλής ήταν η μόνη λύση, έλεγε ο πατέρας…
Μέχρι το τέλος της ζωής του, θυμόταν τα «καλά της Επταετίας», ακόμα κι αν κρυφά τις νύχτες κατέβαζε από το παταράκι το παλιό ραδιόφωνο για να ακούσει την Ντόϊτσε Βέλλε. Τελικά ο «γέρος μου» ήταν δημοκράτης, απλώς θεωρούσε ότι η δημοκρατία, είχε σαπίσει και χρειάζονταν ένα ΣΟΚ για να συνέλθει. Αυτά είχε πει κάποτε και στον χίτη Παυλάκο και πήγε να τον καθαρίσει με το κουμπούρι. Γεννηθείς το 1938, παιδί της Κατοχής που έζησε τη φτώχεια, την ψείρα και την πείνα, είδε τον πατέρα του να τον δέρνουν οι κομμουνιστές και οι αντάρτες επειδή ήταν «εθνικόφρων», και οι Γερμανοί να καίνε την προίκα της μάνας του(κάτι πανωσέντονα και φουστάνια ήταν τότε η προίκα τους)και είδε τους Γερμανούς να καίνε και το σπίτι τους. Οι εικόνες αυτές, δεν έφυγαν από το μυαλό του, ποτέ. Αλλά ούτε και από το δικό μου, δε θα φύγουν ποτέ.
